ناسا به دنبال یافتن پاسخی برای فوران های مرموز سیارک Bennu

سیارک 491 متری بنو (Bennu) از سطح خود ذراتی به بیرون پرتاب می کند که شگفتی محققان را در پی داشته است. معمولاً فوران ذرات در دنباله دارهای یخی دیده یافت می شوند و سیارک ها چنین خصوصیتی ندارند. حال پژوهشگران ناسا به کمک فضاپیمای اسیریس رکس (OSIRIS-REx) و فرضیه سازی به دنبال یافتن علت این پدیده هستند.

فضاپیمای اسیریس رکس آذر ماه سال قبل پس از سفری دو ساله به سیارک بنو رسید و از آن زمان تاکنون برای پیدا کردن محل فرود مناسب، در حال مطالعه سطح آن بوده است. محققان با توجه به رصدهایی که این فضاپیما تاکنون انجام داده، به فرضیه سازی در مورد ذرات فوران شده از این سیارک پرداخته اند.

فرضیه اول برخورد قطعات شهاب سنگ ها به سطح سیارک است که منجر به جابه‌جایی ذرات می شوند. فرضیه دوم شکستگی قطعات به خاطر اختلاف دمایی است. دمای سطح سیارک بنو نوسان زیادی دارد و زمانی که در برابر خورشید قرار گرفته گرم و شب هنگام بسیار سرد می شود. این عامل می تواند سبب ترک خوردن سنگ ها و پخش شدن ذرات شود.

فرضیه بعدی به آب موجود در این سیارک باز می‌گردد که با گرم شدن از سنگ ها آزاد می شود. این عامل با تحریک کردن سطح سیارک سبب فوران ذرات می شود. اگر این فرضیه درست باشد، فوران ذرات فقط در سیارک هایی که آب در آنها وجود دارد رخ می دهد و اگر فرضیه های اول و دوم درست باشند، تمام سیارک ها می توانند از خود ذرات فوران کنند.

فضاپیمای اسیریس رکس تابستان سال 2020 از سیارک بنو نمونه برداری کرده و آنها را اواخر سال 2023 به زمین تحویل خواهد داد. ناسا معتقد است نمونه های این سیارک آگاهی بشر را از سیارک ها افزایش خواهند داد.

سیارک بنو برای زمین خطرناک تلقی شده و سال 2135 از مدار ماه عبور خواهد کرد. شانس برخورد این سیارک با زمین بین سال های 2175 تا 2199، یک در 2700 تخمین زده شده است.