بررسی بازی Starbound؛ اکتشافی بی انتها

«دسترسی زودهنگام» (یا Early Access) را شاید بتوان یکی از جدیدترین روش های انتشار بازی های ویدیویی روی پلتفرم های مختلف تلقی کرد که فواید و ضررهای خاص خود را به همراه داشته است. در این سبک انتشار، سازندگان بازی، عنوان خود را به شکلی ناقص عرضه کرده و ضمن به روز رسانی دائمی آن، به کاربران هشدار می دهند در صورتی که نسبت به تجربه نسخه آلفا یا بتای بازی تمایل ندارند، باید تا عرضه نسخه نهایی آن صبر کنند.

در این شرایط، از یک سو گیمرها می توانند به بازی محبوب خود زودتر از موعد مقرر دسترسی داشته باشند و از سوی دیگر، توسعه دهندگان هم دائماً قادر به جذب سرمایه مورد نیازشان برای ادامه روند تولید خواهند بود. شاید یکی از موفق ترین بازی های ویدیویی فعلی که سود کلانی از سبک انتشار دسترسی زودهنگام برده، بازی ARK: Survival Evolved باشد که بعد از استیم، چندی پیش راه خود را به کنسول نسل هشتمی مایکروسافت هم باز کرد.

با این همه، کم پیش نمی آید که توسعه دهندگان یک بازی در تحقق وعده های خود کمکاری کرده و در نهایت، عنوانی به مراتب ضعیف تر از آن چه انتظار می رفت تحویل دهند. در همین حال، برخی توسعه دهندگان هم به قدری در چرخه طولانی توسعه عنوان خود گیر می کنند که عملاً ذهنیت نخست خود از بازی را از دست داده و با خط مشی جدیدی که برای خود متصور می شوند، عنوانی با پتانسیل های فراوان را به ورطه نابودی می کشانند.

بازی Starbound هم یکی از همین بازی های Early Access بوده که برای نخستین بار در سال 2012 معرفی شد و سازندگانش آن را «دنباله ای معنوی بر بازی Terraria» می نامیدند؛ عنوانی که با پیاده سازی همان سبک و سیاق بازی ماینکرفت در محیطی دو بعدی، دل بسیاری از طرفداران را ربوده بود.

استودیوی Chucklefish که نوید عرضه عنوانی با الهام از Terraria اما بهره مند از محیط های بسیار وسیع و ساخته شده براساس الگوریتم های اتفاقی داده بود، نزدیک به 4 سال مشغول توسعه بازی خود در فاز Early Access بود. چندی پیش، بالاخره نسخه نهایی بازی تحت عنوان Starbound 1.0 در استیم عرضه شد و از همین ابتدا باید گفت بازی، دقیقاً همان چیزی است که سازندگان طی 4 سال گذشته وعده اش را داده بودند: یک شاهکار به تمام معنا که هیچوقت قادر به تجربه عنوانی شبیه آن نبوده ایم.

اگر بازی Terraria را تجربه نکرده باشید، توضیح ماهیت و چگونگی گیم پلی استارباند اندکی دشوار به حساب می آید. برای آن که درک درستی از بازی داشته باشید، شاید بد نباشد تصور کنید دو بازی ماینکرفت و No Man's Sky (که اخیراً به بازار آمده) به گونه ای با یکدیگر ترکیب شده و در جهانی دو بعدی قرار گیرند. در این صورت، با عنوانی مواجه خواهید شد که المان های ساخت و ساز و پیکسل آرت بی نظیر خود را از ماینکرفت به ارث برده و وسعت بی بدیلش را از No Man's Sky.

همانطور که همه ما می دانیم، دو بازی ماینکرفت و No Man's Sky شهرت خاصی بابت فضای پهناوری که در اختیار گیمر می گذارند دارند و طبیعتاً عنوانی که به ادغام این دو پرداخته باشد نیز از این قائده مستثنی نخواهد بود. استارباند در جهانی بسیار بزرگ شامل سیارات و کرات مختلف به وقوع می پیوندد که هرکدام گونه جانوری خاص خود را دارند و چالش های خاصی برای گیمر به ارمغان می آورند.

برخلاف بسیاری از بیلدهای ابتدایی بازی، نسخه نهایی استارباند شامل داستانی جالب توجه است که گرچه آنقدرها درگیرکننده نیست اما می تواند توجیهی مناسب برای پیشبرد گیم پلی به حساب آید. بدون اسپویل چندان و زیاده گویی درباره داستان، بازی از جایی آغاز می شود که شخصیت ساخته شده از سوی گیمر به عنوان یکی از «محافظین زمین» معرفی می شود اما با نابودی این سیاره، خودتان را در سیاره ای نامعلوم خواهید یافت و باید با دستیابی به مواد معدنی لازم، فضاپیمای خود را تعمیر کرده و راهتان را به سمت ماموریت هایی مهم در راستای بازگرداندن صلح و نظم به کهکشان باز کنید.

بعد از این، گیم پلی شما را به ایستگاهی فضایی می فرستد که در آنجا به اکثر لوکیشن ها و فعالیت های بازی دسترسی خواهید داشت و کوئست های لازم را دریافت می کنید. از این جا به بعد، بازی واقعاً شروع می شود و می توانید ضمن دریافت ماموریت های متعدد، آیتم ها و قابلیت هایتان را ارتقا داده و وسایل نقلیه مورد نیاز خود را خریداری کنید. در این بخش از بازی، گیم پلی هدفی خاص پیدا می کند که شاید درک آن طی یک ساعت نخست مشکل بوده باشد.

بخش قابل توجهی از گیم پلی استارباند، شامل گشت و گذار در محیط و معدن یابی می شود اما بدیهی است که بسیاری از گیمرها احتمالاً از چنین المان هایی لذت نبرند. در همین راستا خوشبختانه سازندگان بازی فکری به حال این دسته از بازیکنان کرده اند و محدودیت خاصی قائل نشده اند؛ در واقع اگر به دنبال چنین المان هایی نباشید، خیلی راحت می توانید ماموریت های مختلف را دریافت کنید و گیم پلی را همچون یک بازی دوبعدی ساید اسکرولر کلاسیک، شامل مبارزه با دشمنان مختلف و باس فایت ها پیش ببرید.

درست مثل بازی هایی که به دفعات به آن اشاره کرده ایم، استارباند را می توان به صورت Co-Op و به همراه دوستان نیز پیش برد. مثل اکثر بازی های امروزی، طبیعی است که تجربه استارباند به صورت چندنفره لذتی خاص دارد که قادر به دستیابی آن هنگام تجربه تک نفره نیستید. البته باید افزود که هنگام تجربه چندنفره، گیم پلی ممکن است شکلی ساده تر به خود بگیرد اما همچنان جذابیت های خاص خود را حفظ کرده و حتی به آنها افزوده می شود.

تنوع آیتم ها در استارباند به حدی است که مسلماً هر گیمری را به تعجب وا می دارد. جدا از اینکه سلاح های متعددی (شامل سلاح های سرد و گرم، دوربرد و نزدیک برد) در بازی قرار گرفته، سیستم بقا یا همان Survival هم مسئله ای مهم در بازی به شمار می رود و باید با استفاده از آیتم ها مختلف، از بقای کاراکتر خود مطمئن شوید؛ خصوصاً با توجه به اینکه در برخی از مدهای استارباند، زنده ماندن امری بسیار مهم تلقی می شود و با هر بار کشته شدن، بهای سنگینی خواهید پرداخت.

از منظر هنری اگر به استارباند نگاه کنیم، به جرئت می توان گفت که هیچ نقصی در بازی به چشم نمی خورد و تمامی نواقص احتمالی بخش های فنی، به خوبی در بخش هنری جبران شده اند. جدا از پیکسل آرت بی نظیر بازی که تا حدودی یادآور Terraria و Stardew Valley است، موسیقی های اریجینال استارباند به شکلی عجیب با اتمسفر حاکم بر بازی سازگاری دارند و تجربه ای بی نظیر پدید می آورند.

جمع بندی

در نهایت حرفی نمی ماند جز اینکه استارباند، یکی از آن معدود بازی های Early Access بوده که واقعاً نقشه راه معین خود را دنبال کرده و سازندگان توانسته اند تمام قول های خود و حتی فراتر از آنها را عملی کنند. استارباند اگر از عناوین مشابه خود مثل No Man's Sky و ماینکرفت بهتر نباشد، مطمئناً کمتر از آنها نیست و قیمت 15 دلاری و بسیار ارزان آن نیز، ارزشش را بیشتر می کند.

شکی نیست که برای لذت بردن از استارباند، باید با سبک و سیاق آن آشنایی داشته و به آن علاقه مند باشید؛ درست مثل تمام بازی های ویدیویی که طرفداران خاص خود را دارند. اما استودیوی Chucklefish عنوانی درخور توجه و ارزشمند فراهم آورده که شاید گیمرهای ناآشنا به سبک آن نیز نسبت به تجربه اش ترغیب شوند. بنابراین طی تابستان امسال که بازی های زیادی در دسترس نیستند، شاید بد نباشد که نیم نگاهی به استارباند انداخته و از صدها ساعت گیم پلی آن لذت کافی ببرید.