ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از دیجیاتو انتخاب کنید.

واقعا راضی‌ام
اصلا راضی نیستم
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر دیجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

ویجیاتو - بازی

بررسی بازی Resident Evil 7؛ باز پس گیری اصالت از دست رفته

سال هاست که حسرت یک Resident Evil اصیل به دل طرفداران بازی مانده. اغلب گیمرهای قدیمی از روندی که کپکام برای سری پیش گرفته بود راضی نبودند و در گفته هایشان شنیده می شد که ...

نیما فرشین
نوشته شده توسط نیما فرشین | ۵ بهمن ۱۳۹۵ | ۲۳:۳۰

سال هاست که حسرت یک Resident Evil اصیل به دل طرفداران بازی مانده. اغلب گیمرهای قدیمی از روندی که کپکام برای سری پیش گرفته بود راضی نبودند و در گفته هایشان شنیده می شد که بازی هایی مانند Outlast آینده ژانر وحشت هستند.

اما مشکل کجا بود؟ آیا صرفا اکشن شدن سری، رزیدنت اویل را از سبک و سیاق دل نشین اش دور کرده بود؟ مسلما اکشن بیشتر برای بازی های ترسناک مانع کم شدن رعب و وحشت در آن ها نمی شود. مثال بارز این امر را در سری Dead Space می‌توان دید؛ Dead Space ها عناوینی قدرتمند و جذاب بودند که در کنار اکشن هیجان انگیزشان، ریشه ترس را به مغز استخوان گیمر می رساندند.

با این حال رزیدنت اویل نتوانست حتی با اکشن شدن نیز راه به جایی ببرد. کپکام پس از انتشار نسخه چهارم، روند اشتباهی را برای سیستم تیر اندازی و مکانیزم اکشن این‌ بازی‌ها در پیش گرفت و توسعه دهندگان قسمت های پنجم و ششم، صرفا بازی هایی را می ساختند که پر شده بود از صحنه های سینمایی بی محتوا.

تمامی المان های اصلی رزیدنت اویل، اعم از معماهای مختلف و گیم پلی سخت و بقا محورشان، تقریبا از دو نسخه شماره دار اخیر حذف شدند و هر دو اثر بیشتر شبیه به کال ‌او دیوتی‌های زامبی محور سوم شخصی بودند که حتی کیفیت شان هم در اندازه بازی نه چندان خوب اکتیویژن نبود.

نارضایتی ها بالاخره کپکام را در فکر فرو برد و این شرکت قدیمی نهایتا تصمیم درستی برای آینده سری محبوبش اتخاذ کرد؛ بازگشت به ریشه ها. اما هیچکس نمی دانست کپکام دقیقا از چه ریشه ای صحبت می کند. با به نمایش درآمدن اولین تریلرهای بازی، تمامی علاقه مندان سری پاسخ خود را پیدا کردند.

اما پاسخی که آن ها دریافت کردند با نگرانی هایی هم همراه بود. برای اولین بار، قسمت شماره داری از مجموعه اصلی رزیدنت اویل با دوربین اول شخص ساخته می شد و همه احساس می کردند که تمامی وعده های کپکام دروغی بیش نبوده و رزیدنت اویل ۷ نهایتا اثری خواهد شد که به بازی های ترسناک امروزی مانند Outlast و Amnesia شباهت دارد.

خوشبختانه کپکام تا زمان عرضه بازی، نمایش های کوتاه اما جالب توجهی منتشر کرد و توانست با نشان دادن آنچه در بازی وجود دارد، اندکی خیال طرفداران مجموعه را آسوده کند. برای شروع باید گفت، رزیدنت اویل ۷ به شدت بازی عجیبی است، پر از سورپرایز و صحنه های غافلگیر کننده. هر از گاهی گیمر را به شدت شگفت زده می کند و اغلب برای پیدا کردن راه حل معماهای موجود در بازی اعصابش را زیر مشت و لگد‌های محکمش می‌گیرد.

اما خبر خوب آن است که بدانید، رزیدنت اویل ۷ به معنای واقعی کلمه شباهت بسیاری به ریشه هایش دارد. حالا که صحبت از ریشه شد بهتر است به سوالی که برای بسیاری گیمرها مطرح شده بود پاسخ دهیم. با چند ساعت بازی کردن رزیدنت اویل ۷ مطمئنا متوجه می شوید که اثر مورد بحث شباهت بسیاری به نسخه ابتدایی دارد.

خانه بیکرها بی شباهت با امارت اسپنسر نیست

خانه ای که ایتان، کاراکتر اصلی بازی در آن به جستجوی همسرش می رود، تو در تو، تاریک، وهم‌آلود و پر از درهای قفلی است که باید برای باز کردن آن ها از صد معمای مختلف عبور کنید. با خواندن همین چند خط می توانید از شباهت بسیار زیاد بازی نسبت به نسخه ابتدایی با خبر شوید.

اما شباهت رزیدنت اویل ۷ به قسمت اول تنها به محیط و نوع معماهای آن ختم نمی شود. المان های بسیاری از سه گانه اصلی با ظاهری تازه و لباسی نو، پا به اولین رزیدنت اویل نسل هشتم کنسول ها گذاشته اند. به عنوان مثال اتاق های ذخیره سازی و جعبه نگهداری آیتم ها که مسلما گیمرهای قدیمی با آن ها خاطرات بسیاری دارند، در رزیدنت اویل ۷ نیز حضور پیدا کرده اند.

با این حال حضور این المان ها، نمادین نیست و بسیار مورد استفاده قرار می گیرند. علاوه بر این، المان جذاب بررسی ۳۶۰ درجه اشیاء در هفتمین قسمت رزیدنت اویل حضور دارد و بسیاری از معماها به واسطه آن حل می شوند. حال که صحبت از معما شد باید گفت که مهمترین ویژگی گیم پلی فرانچایز که سال ها از آن خبری نبود، دوباره پای خود را به سری گذاشته و رزیدنت اویل ۷ سرشار از معماهای گوناگونی است که گیمر را برای مدت زمان معقولی به خود مشغول می کند.

رزیدنت اویل ۷ به معنای واقعی کلمه، یک بازی بقا محور (Survival) واقعیست

.

اما مهمترین معمای موجود در بازی، خانه بیکرهاست. همانطور که گفته شد، خانه بیکرها تو در تو و پر از اتاق های مختلفی است که برای دسترسی به هر کدام و به دست آوردن کلید هر یک، باید ساعت ها وقت بگذارید. به معنای واقعی کلمه پیدا کردن کلیدها آسان نیست و باید برای به دست آوردن هر یک به حل پازل های مختلفی بپردازید.

پازل های رزیدنت اویل ۷ هم از تنوع قابل قبولی برخوردار هستند و مانع از سایه انداختن یکنواختی بر گیم پلی بازی می شود. از ویژگی های خوب و مهم بازی گفتیم و تنها مهمترین نکته آن از قلم افتاده است.

گیم پلی بازی ۱۸۰ درجه با آثار اخیر مجوعه تفاوت دارد و نمی توانید به راحتی اسلحه به دست شوید و هر چه مهمات دارید را خرج چند موجود بی شاخ و دم بکنید. باید مهمات و بسته های سلامتی خود را مدیریت کنید و در جای مناسب و زمان به موقع از آن ها استفاده کنید. در غیر این صورت بازی برای شما به شدت دشوار می شود و روند گیم پلی، گیمر را به شدت مجازات خواهد کرد.

همین مورد بر ترس موجود در بازی می افزاید و استرس را به جان گیمر می اندازد. به استرسی که حالت بقا بر بازی حاکم می کند، صحنه های خشن و ترسناک بازی را هم اضافه کنید تا بفهمید با چه هراسی رو به رو خواهید شد. خوشبختانه دوربین اول شخص نیز که موجب نگرانی بسیاری از طرفداران شده بود هم بر ترس بازی افزوده است؛ چرا که دوربین اول شخص تا اندازه بسیار زیادی زاویه دید کاربر را محدود می کند و گاهی باعث می شود از چیزی بترسید که حتی آن را نمی بینید.

از نظر نگارنده، دوربین اول شخص از تمامی جهات انتخاب خوبی برای رزیدنت اویل ۷ به حساب می آید و به گونه ای مکانیزم گیم پلی را شبیه به سه گانه اصلی می کند. در نسخه های ابتدایی هم زاویه دیدمان بسیار محدود بود و به همین منظور نمی توانستیم از آن چه در محیط قرار داشت آگاهی دقیقی پیدا کنیم.

علاوه بر این، نشانه گیری در سه گانه اصلی آنقدرها دقیق نبود و همین موضوع باعث می شد تا چند گلوله ارزشمند خیلی راحت به هدر بروند. نشانه گیری در رزیدنت اویل ۷ هم همین رویه را دنبال می کند و مکانیزمی خشک و سخت دارد. به این خاطر، گیمر نمی تواند فقط با داشتن یک اسلحه به راحتی بازی را به اتمام برساند.

مکانیزم خشک سیستم تیراندازی، باعث می شود که قدر مهمات تان را بیشتر بدانید و تا جایی که می شود در خرج کردن آن ها صرفه جویی کنید. همه چیز در بازی سر جای خود قرار گرفته و نتیجه نهایی سرگرم کننده، وهم آلود و جذاب است.

اگر بگوییم گیم پلی رزیدنت اویل ۷ بی نقص است، اشتباه نگفته ایم

خوشبختانه توسعه دهندگان بازی، به داستان و گرافیک رزیدنت اویل ۷ هم توجه ویژه ای داشته اند. داستان بازی به لطف قلم ریچارد پیرسی که در کارنامه اش نویسندگی بازی Spec Ops: The Line دیده می شود، گیرا و جذاب است و از پیچیدگی های داستانی خوبی بهره می برد. داستان بازی را شاید بتوان متفاوت ترین در سری دانست؛ چرا که اغلب رزیدنت اویل‌ ها داستان‌های کلیشه‌ای داشتند و تنها روایت خوبشان بود که گیمر را به آن‌ها جذب می کرد.

اما داستان رزیدنت اویل ۷ شروعی خوب دارد و رفته رفته جذاب و جذاب تر هم می شود و در پایان کاملا گیمر را شگفت زده می کند. در کنار داستان خوب بازی، گرافیک هنری جذاب رزیدنت اویل ۷ نیز خودنمایی می کند. سایه پردازی بازی دیوانه کننده است؛ طوری که حتی گاهی اوقات، ممکن است از سایه خودتان هم بترسید.

در کنار سایه پردازی فوق العاده بازی، افکت های نور و انعکاس آن نیز به شدت چشم نواز ظاهر شده‌اند. با این حال برخی اوقات اندکی در پدیدار شدن بافت ها وقفه ایجاد می شود که احتمالا با به روزرسانی های اولیه این مشکل رفع خواهد شد.

تنها مشکل بازی صداگذاری آن است. بارزترین مشکل این بخش را شاید بتوان در صدا گذاری اسلحه مشاهده کرد. صداگذاری سلاح ها در رزیدنت اویل ۷، بی کیفیت و غیر واقعی است و اصلا حس خوب استفاده از سلاح گرم در بازی، درست به ذهن بازیکن منتقل نمی‌شود. با این حال موسیقی ها درسطح کیفی خوبی قرار دارند و هنگام اجرای مراحل بر جذابیت بازی می افزایند.

حال نوبت آن رسیده که در پایان متن به سوال مطرح شده در بالا پاسخ دهیم. مسلما با توجه به متن بررسی، می توانیم بگوییم که کپکام بدون هیچ کم و کاستی به وعده‌های خود جامه عمل پوشانده و تمامی سعی خود را برای راضی نگه داشتن طرفداران قدیمی این مجموع انجام داده است.

در پایان باید گفت که رزیدنت اویل ۷ از هر جهتی بازی بسیار خوبی است و حتما ارزش تجربه کردن را دارد. اما بازی مورد بحث برای دوست داران سبک اکشن، توسعه نیافته و اگر از رزیدنت اویل ۷ چنین انتظاری دارید، مسلما از بازی کردن آن نا امید خواهید شد. اما اگر از طرفداران قدیمی این سری هستید مسلما تجربه این اثر به شما توصیه می شود.

  • بازگشت به ریشه ها
  • گرافیک هنری و فنی بسیار خوب
  • موسیقی های رعب انگیز
  • استفاده به جا از المان های ترس
  • مدل سازی های بی نظیر
  • خانواده بیکرها
  • روند خسته کننده مراحل پایانی بازی
  • صدا گذاری نه چندان خوب
  • تنوع کم دشمنان
  • برای خرید این بازی می توانید به ایستگاه بازی حرفه ای ها و وب سایت PSPro.ir مراجعه کنید.
دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مجموع نظرات ثبت شده (22 مورد)
  • benyamin yousefi
    benyamin yousefi | ۹ تیر ۱۳۹۷

    من 13 سالم هست و قسمتی هستم که در کشتی سرگردان هستید.
    من با این سن کمم عاشق بازی شدم تازه اولین رزیدنت اویلی که بازی میکنم همین نسخه هفتمه
    و ممنون از توضیحاتتون

نمایش سایر نظرات و دیدگاه‌ها
مطالب پیشنهادی