بازیکنی که هفتاد هزار دلار خرج یک بازی موبایل کرد: تا وقتی راضی باشی، مشکلی ندارد

با هفتاد هزار دلار چه کارهایی می‌توانیم انجام دهیم؟ اگر در سال 2012 هفتاد هزار دلار سهام نت‌فلیکس می‌خریدید، احتمالا تا الان میلیونر شده بودید. همین الان هم با این پول می‌توانید یک ماشین لوکس رده بالای اروپایی بخرید یا بیش از 1000 بازی 60 دلاری بگیرید.

رقم کمی نیست، از درآمد سالیانه خیلی از خانواده‌ها بالاتر است. اما «دایگو» (Daigo) سی و یک ساله ایده‌ متفاوتی برای این هفتاد هزار دلار داشت: «بعضی‌ها هجده دلار خرج یک فیلم می‌کنند و از آن می‌گذرند ولی من هفتاد هزار دلار برای چیزی هزینه کردم که تکانم داد. به نظرم تا وقتی راضی باشی، اشکالی ندارد».

چند سال پیش که بازی تراوین روی بورس بود، به خاطر اعتیاد زیادش بعضی‌ها به آن لقب «شیطان» را دادند. بازی‌های موبایل امروزی که از پرداخت درون برنامه‌ای استفاده می‌کنند هم همین وضعیت را دارند. به بازیکن طعم پیروزی را می‌چشانند و ناگهان ادامه نمی‌دهند؛ برای اینکه دوباره این طعم شیرین را بچشید باید هزینه کنید.

«تقریبا تمام روز را بازی می‌کنم، حتی وقت‌هایی که نهار می‌خورم»

دایگو هم در دام یکی از همین بازی‌های موبایل با نام Fate/Grand Order افتاد اما برخلاف بقیه که معمولا از داستان‌ اعتیادشان به اپلیکیشن‌های تلفن‌های هوشمند به بدی یاد می‌کنند، دایگو به نظر مشکلی با این قضیه ندارد. او از سرگرمی‌اش لذت می‌برد و ناراحت هفتاد هزار دلاری که خرج کرده نیست. حداقل با توجه به گفته‌هایش ترجیح می‌دهد که به هزینه‌ها فکر نکند.

Fate/Grand Order یک بازی موبایل الهام گرفته از انیمه‌ معروف ژاپنی است. در این عنوان کنترل استادهایی را دارید که برای مبارزه با شیاطین، خدمتکارهایی را احظار می‌کنند. خوب نکته سودآور کجاست؟ خدمتکارهای قدرتمند خیلی کم خودشان را نشان می‌دهند و حتی با توجه به تخمین‌ها، در بازی احتمال ظهور مبارزینی که 5 ستاره دارند زیر یک درصد است.

بنابراین کاربر مجبور به پرداخت‌های درون برنامه‌ای می‌شود و دایگو نیز که دوست داشت هر چه سریع‌تر شخصیت‌های محبوبش را بگیرد، راهی جز استفاده از پول واقعی نمی‌یابد: «وقتی اولین مرحله بازی آغاز شد، خیلی از ما گریه کردیم. داستان به تک تک کاراکترها می‌پردازد و مجبورتان می‌کند تا به آن‌ها احساس پیدا کنید.»

دایگو برای هر کاراکتر بازی محبوبش 2500 دلار هزینه کرده است. البته او آن‌ها را با قیمت 500 دلار می‌خرید ولی چون می‌خواست مبارزینش قدرت بیشتری به دست بیاورند، 2000 دلار بیشتر می‌گذاشت تا به لول بالاتری برسند: «همیشه دوست دارید چیزی که می‌خواهید را به دست بیاورید، مگر نه؟»

یکی از کاربران فروم ردیت خطاب به دایگو: حداقل این پول را خرج یک بازی «واقعی» می‌کردی

دایگو از اینکه چگونه هزینه‌های بازی را پرداخت می‌کرده، توضیحات زیادی نداده و گفته که از کار قبلی خود پس انداز داشته است: «وقت‌هایی که بازی نمی‌کنم معمولا در حال خرید هستم، رانندگی می‌کنم، می‌خوابم، دوش می‌گیرم یا کارهای خانه را انجام می‌دهم. خانواده‌ام نمی‌دانند چه قدر برای بازی خرج کردم ولی تا زمانی که لذت می‌برم به نظرم مشکلی ندارد.»

Fate/Grand Order پرسودترین بازی سونی با درآمد روزانه 2.5 میلیون دلار به شمار می‌رود. البته این آمار مربوط به چند ماه پیش است و هنوز گزارش جدیدی به دست نرسیده، اما حتی اگر این رقم کاهش یافته باشد اما باز نمی‌توان بزرگی کاری که Fate/Grand Order انجام داده را نادیده گرفت.

کمپانی سونی در صنعت بازی‌های ویدیویی کمپانی بزرگی است و عناوین معروفی را منتشر کرده، با این حساب Fate/Grand Order توانسته از آن‌ها پر سودتر باشد و رونقی به کسب و کار زیرمجموعه‌های سونی بدهد. شاید وقتش رسیده سونی خودش هم وارد عمل شده و همانند نینتندو، از این بازار پر سود بهره ببرد.