مریخ‌نورد استقامت احتمال وجود حیات در سیاره سرخ را بررسی می‌کند

مریخ‌نورد «استقامت» ناسا تا کنون در این سیاره به عنوان ایستگاه ارتباطی برای هلی‌کوپتر «نبوغ» فعالیت و پروازهای تاریخی آن را ثبت می‌کرد. در این مدت علاوه بر این، استقامت با ابزار علمی خود مشغول بررسی خاک دهانه جزرو نیز بود.

داده‌های استقامت می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا خط زمانی دریاچه جزرو را از شکل‌گیری تا خشک شدن و مسدود شدن دلتای دریاچه با رسوبات را بدست آورند. درک این خط زمانی می‌تواند به دانشمندان کمک کند تا تاریخ حدودی نمونه‌های جمع‌آوری شده را بدانند و احتمال وجود حیات درون این نمونه‌ها را بررسی کنند.

دوربین «واتسون» استقامت که در انتهای بازوی رباتیک آن نصب شده است، در حال تصویربرداری از خاک دهانه جزرو است. همچنین دوربین Mastcam-z این مریخ‌نورد که در بخش سر استقامت قرار دارد نیز خاک این ناحیه را بررسی کرده است. لیزر SuperCam نیز توانسته شیمی این خاک را تحلیل کند. این ابزار به دانشمندان اجازه می‌دهد تا دهانه جزرو را بیشتر بشناسند و بعضی از نقاط را دقیق‌تر بررسی کنند.

«این سنگ‌ها رسوبی هستند یا آذرین؟» این مهم‌ترین سوالی است که دانشمندان با داده‌های استقامت به آن پاسخ خواهند داد. هر نوع سنگی داستان متفاوتی را در خود دارد. بعضی از سنگ‌های رسوبی که با آب و رسوب سنگ و ذرات معدنی تشکیل شده‌اند، می‌توانند نشانه‌هایی از حیات در خود داشته باشند. از طرفی، سنگ‌های آذرین به دانشمندان کمک می‌کند تا خط زمانی دقیقی از نحوه شکل‌گیری یک منطقه به دست آورند.

سنگ‌هایی که اطراف استقامت وجود دارند، سنگ و خاک جوان‌تری هستند که در طول زمان با باد به آن منطقه راه پیدا کرده‌اند و این یکی از عواملی است که باعث می‌شود کار استقامت سخت و زمان‌بر شود. وقتی دانشمندان سنگ خاصی را پیدا می‌کنند، با بازوی رباتیک استقامت آن را می‌تراشد تا بتواند ساختار داخلی سنگ را با دقت بیشتری بررسی کند تا شواهد میکروبی و شیمیایی بیشتری از مریخ به دست آورند. دانشمندان هر چه بیشتر بدانند، می‌توانند نمونه‌های بهتری را جمع‌آوری و بررسی کنند و بهترین آن‌ها را به عنوان نمونه در مخزن استقامت نگهداری می‌کنند تا برای بررسی بیشتر به زمین آورده شوند.