محققان: قمر زحل تقریبا همه اجزای لازم برای پدید آمدن حیات را در بر دارد

گروهی از محققان از جمله از موسسه تحقیقات جنوب غربی در تگزاس آمریکا به تازگی مدرک جدیدی را پیرامون یکی از بلوک‌های مهم سازنده حیات در اقیانوس زیرسطحی انسلادوس، قمر زحل، پیدا کرده‌اند که جستجو به دنبال حیات فرازمینی را جذاب‌تر می‌کند.

مدل‌سازی‌های جدید دانشمندان نشان می‌دهد که اقیانوس قمر زحل احتمالا باید به‌طور نسبی پر از فسفر حل‌شده باشد. این ماده یکی از اجزای کلیدی برای تشکیل حیات محسوب می‌شود. دکتر «کریستوفر گلین»، اقیانوس‌شناس موسسه تحقیقات جنوب غربی که یکی از پژوهشگران اصلی این مطالعه بوده، می‌گوید: «انسلادوس یکی از اهداف اصلی در تلاش ما برای جستجو به دنبال حیات در منظومه شمسی است. از زمانی که فضاپیمای کاسینی ناسا از سامانه زحل دیدن کرد، پشت سر هم از اکتشافاتی که با اطلاعات این فضاپیما به دست آمده، شگفت‌زده شده‌ایم.»

فضاپیمای ناسا آب مایع زیرسطحی انسلادوس را کشف و نمونه فواره‌های یخ و گاز پرتاب شده به بیرون از سطح این کره را بررسی کرده بود. گلین می‌گوید: «آن‌چه فهمیدیم این است که فواره‌ها حاوی تقریبا همه ملزومات اساسی حیاتی هستند که ما می‌شناسیم. اگرچه خود فسفر هنوز به‌طور مستقیم شناسایی نشده، تیم ما مدرکی از وجود آن در اقیانوس زیر پوسته یخی این قمر را کشف کرده است.»

پژوهشگر موسسه تحقیقات جنوب غربی می‌گوید کشف آن‌ها باعث می‌شود تلاش برای یافتن حیات در منظومه شمسی تغییر پیدا کند. محققان حالا احتمالا به دنبال جستجو برای بلوک‌های سازنده حیات از جمله مولکول‌های آلی، آمونیاک و کشف انرژی شیمیایی لازم برای حیات می‌روند. گلین می‌گوید: «فسفر مورد جالبی است چون در مطالعات قبلی گفته شده بود که ممکن است در اقیانوس انسلادوس نادر باشد، در نتیجه شانس حیات پایین در نظر گرفته شده بود.»

محققان برای بررسی این قمر زحل مدل‌سازی‌های ترمودینامیکی و کینتیکی را اجرا کردند تا شرایط فسفر را بر اساس مشاهدات کاسینی شبیه‌سازی کنند. آن‌ها در این مطالعات پرجزئیات‌ترین مدل ژئوشیمیایی تاریخ را پیرامون چگونگی حل شدن مواد معدنی کف دریا در اقیانوس انسلادوس به وجود آوردند و پیش‌بینی کردند که کانی‌های فسفات به شکلی غیرمعمول در آن‌جا قابل حل شدن باشند.

گلین می‌گوید: «ژئوشیمیِ پایه در این بحث چنان ساده است که وجود فسفر حل‌شده را اجتناب‌ناپذیر می‌کند و آن را به سطحی در نزدیکی یا حتی بالاتر از آب دریاهای مدرن در زمین می‌رساند. این برای اختربیولوژی به این معناست که حالا بیشتر از قبل می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که انسلادوس سکونت‌پذیر است.»