ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از دیجیاتو انتخاب کنید.

واقعا راضی‌ام
اصلا راضی نیستم
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر دیجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

سفر فضایی
علمی

کنترل عصب‌های مغز می‌تواند به موفقیت سفرهای فضایی طولانی کمک کند

محققان توانسته‌اند با کنترل مغز میمون‌ها حالت هیپوترمی را در بدنشان به‌وجود بیاورند. هدف نهایی آن‌ها دستیابی به خواب زمستانی در انسان‌هاست.

ایمان صاحبی
نوشته شده توسط ایمان صاحبی | ۱۱ دی ۱۴۰۱ | ۱۳:۳۰

دانشمندان در پژوهشی جدید توانسته‌اند دمای بدن میمون‌های مکاک دم‌دراز را صرفاً با کنترل مغزشان کاهش دهند. آن‌ها می‌گویند هدف از این تحقیق یافتن روشی برای قراردادن میمون‌ها در حالت خواب زمستانی است تا درنهایت امکان استفاده از همین روش برای انسان در سفرهای فضایی طولانی فراهم شود.

محققان مؤسسه فناوری‌های پیشرفته شنژن (SIAT) در چین موفق به کشف راهکاری شده‌اند که می‌تواند حالت هیپوترمی یا سرمازدگی را در میمون‌ها فعال کند. در این حالت، دمای بدن پایین می‌آید و نیاز به انرژی کاهش پیدا می‌کند.

دانشمندان برای انجام این کار بخشی از هیپوتالاموس مغز موسوم به ناحیه پری‌آپتیک (POA) را هدف قرار دادند که به‌عنوان مرکز کنترل و تنظیم دما شناخته می‌شود. آن‌ها با کمک یک داروی ساختگی و اسکن مغزی آزمایش خود را به انجام رساندند.

آزمایش کنترل مغز میمون‌ها چطور انجام شد؟

در این آزمایش ابتدا عصب‌های POA با ویروس‌هایی که موجب واکنش گیرنده‌ها می‌شوند، آلوده شدند. سپس دارویی به نام Clozapine N-oxide (CNO) به میمون‌ها تزریق و مشخص شد که حیوانات در حالت هشیاری و بی‌هوشی با هیپوترمی (یا افت دمای بدن) روبه‌رو می‌شوند.

در میمون‌هایی که بی‌هوش شده بودند، CNO موجب افت دمای مرکزی در بدن می‌شد و جلوی گرمایش خارجی را می‌گرفت. محققان می‌گویند این آزمایش به‌خوبی نشان می‌دهد که عصب‌های POA چه نقش مهمی در تنظیم دمای بدن ایفا می‌کنند.

دانشمندان همچنین می‌گویند میمون‌ها پس از افت دمای بدن خود به حرکت ادامه می‌دهند و ضربان قلب آن‌ها بسیار سریع‌تر می‌شود تا جلوی افت هرچه بیشتر دما گرفته شود. این درحالی است که مطالعات قبلی روی موش‌ها از کاهش فعالیت و ضربان قلب به‌منظور حفظ دمای بدن حکایت داشت.

یکی از چالش‌های مهم در سفرهای فضایی طولانی، حفظ سلامت فضانوردان در طول زمان است. خواب زمستانی می‌تواند یک راهکار ممکن باشد، چرا که مصرف انرژی را کاهش و شانس بقا را افزایش می‌دهد. اما با توجه به تحقیقات حاضر می‌توان گفت که استفاده از این سازوکار برای انسان‌ها با پیچیدگی‌های زیادی همراه خواهد بود و به آزمایش‌های بسیار بیشتری نیاز دارد.

نتایج این مطالعه در مجله The Innovation منتشر شده است.

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مطالب پیشنهادی