ثبت بازخورد

لطفا میزان رضایت خود را از دیجیاتو انتخاب کنید.

واقعا راضی‌ام
اصلا راضی نیستم
چطور میتوانیم تجربه بهتری برای شما بسازیم؟

نظر شما با موفقیت ثبت شد.

از اینکه ما را در توسعه بهتر و هدفمند‌تر دیجیاتو همراهی می‌کنید
از شما سپاسگزاریم.

علمی

امروز در فضا: وویجر- ۱ اولین پرتره خانوادگی منظومه شمسی را ثبت کرد

وویجر- ۱ پس از تکمیل تور بزرگ خود در منظومه شمسی، به دور خود چرخید و تصویر کاملی را از سیارات آن گرفت.

صبا سلوکی
نوشته شده توسط صبا سلوکی | ۲۵ بهمن ۱۴۰۱ | ۲۱:۳۰

۱۴ فوریه ۱۹۹۰، وویجر- ۱ اولین پرتره خانوادگی منظومه شمسی را گرفت. در این تصویر منظومه شمسی با تمام سیارات آن قابل مشاهده‌اند.

درباره وویجر- ۱

وویجر- ۱ سفر حماسی خود در اعماق فضا را با پرتاب صبحگاهی در سپتامبر ۱۹۷۷ آغاز کرد‌. این فضاپیما دانسته‌های ما از منظومه شمسی را بالا برد، بااین‌حال هدفش مطالعه سیارات بیرونی منظومه شمسی بود.

براساس تصاویری که فضاپیما تهیه کرد، وضعیت اتمسفر، میدان مغناطیسی و حلقه‌های دو غول گازی منظومه شمسی، یعنی زحل و مشتری، مورد بررسی قرار گرفت. تصاویر باکیفیتی نیز از اقمار این سیارات گرفته و براساس این تصاویر، دو قمر جدید در مدار سیاره مشتری کشف شد.

وویجر۱ همچنین عکس‌های ارسالی کاوشگر پایونیر که فعال‌بودن کوه‌های آتشفشانی در قمر آیو را نشان می‌داد، تأیید کرد.

در ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۳ ناسا با اطمینان تأیید کرد که وویجر- ۱ وارد فضای میان‌ستاره‌ای شده‌ است. این فضاپیما هم‌اکنون نیز درحال حرکت در اعماق فضاست، اما پیش‌بینی می‌شود ارتباط آن با زمین در پایان همین سال قطع شود.

پرتره خانوادگی منظومه شمسی

وویجر- ۱ پس از تکمیل تور بزرگ خود در منظومه شمسی، شروع به حرکت در فضای میان‌ستاره‌ای کرد. با اصرارهای «کارل سیگن» برای متقاعدکردن‌ ناسا، این سازمان پذیرفت که وویجر- ۱ را به دور خود بچرخاند و این تصویر را در راه خروج از فاصله شش میلیارد کیلومتری بگیرد.

نمودار پرتره خانوادگی که مدار سیارات و موقعیت نسبی وویجر را هنگام ثبت موزاییک نشان می‌دهد.

این تصویر موزاییکی شصت فریم را باهم ترکیب کرده‌ است. خورشید و شش سیاره منظومه شمسی ازجمله نپتون، اورانوس، زحل، مشتری، زهره و زمین که به‌صورت لکه‌ای کوچک دیده‌ می‌شوند، در این تصویر نمایان‌ هستند.

سه سیاره در تصویر موجود نیستند؛ عطارد به‌دلیل نزدیکی به خورشید دیده نمی‌شد، مریخ به‌دلیل موقعیتش توسط دوربین‌های وویجر قابل شناسایی نبود و درنتیجه فقط یک هلال نازک از دید فضاپیما تولید کرد و پلوتو (که در سال ۱۹۹۰ هنوز یک سیاره محسوب می‌شد) به‌دلیل اندازه کوچک و فاصله‌اش از خورشید، بیش‌ازحد تاریک بود. زمین در این تصویر اکنون با نام نقطه آبی کم‌رنگ معروف است.

تصویر ظاهر یکپارچه‌ای ندارد. فریم‌های مجزا با استفاده از فیلترهای مختلف و نوردهی‌های متفاوت به‌دست آمده‌اند تا هرچه بیشتر جزئیات ممکن را نشان دهند.

دیدگاه‌ها و نظرات خود را بنویسید
مطالب پیشنهادی