رهبران جهان پس از دو هفته مذاکره برای تسریع مقابله با گرمایش جهانی به توافق رسیدند

مذاکرات آب‌وهوایی سازمان ملل متحد با توافقی به پایان رسید که برای اولین بار سوخت‌های فسیلی را به عنوان محرک اصلی گرمایش جهانی هدف قرار داده. این درحالی است که کشورهای متکی به زغال سنگ تا آخرین لحظات، اعتراضات خود را مطرح می‌کردند.

این توافق به منظور تلاش برای حفظ گرمایش جهانی در حدود 1.5 درجه سلسیوس است. با این همه، بسیاری از 200 هیئت ملی حاضر اعلام داشتند که برای کمک به حل این مسئله جهانی، تلاشی فراتر ارائه خواهند داد.

«جان کری»، نماینده آمریکا در امور آب‌وهوا در نشست نهایی تصویب پیمان آبوهوا گلاسکو گفت: «اگر مذاکره خوبی باشد، طرفین باید با رضایت جلسه را ترک کنند. به نظر من این مذاکرات از استاندارد بالایی برخوردار بودند.»

کنفرانس دو هفته‌ای در اسکاتلند یک موفقیت بزرگ در تنظیم قوانین برای حل‌وفصل مسائل مربوط به صنایعی داشت که از کربن به عنوان عنصر اصلی استفاده می‌کنند. اما، در این کنفرانس نگرانی کشورهای آسیب‌پذیر در زمینه تامین مالی که پیش از این توسط کشورهای ثروتمند وعده داده شده بود، مطرح نشد. «آلوک شارما»، رئیس «COP26» به عدم وجود حق وتو اشاره کرد.

اما درام در لحظات آخر به وقوع پیوست. هند با حمایت چین و سایر کشورهای درحال توسعه وابسته به زغال‌سنگ، یکی از بندهای توافق‌نامه را رد کرد و خواستار توقف تدریجی نیروگاه‌های با سوخت زغال سنگ شد. پس از درگیری میان نمایندگان چین، هند، ایالات متحده و اتحادیه اروپا این بند به سرعت اصلاح شد و از کشورها خواسته شد تا میزان زغال سنگ مصرفی خود را کاهش دهند.

• 

«بوپندر یاداو»، وزیر محیط زیست هند گفت: « ما صدای کشورهای درحال‌ توسعه‌ هستیم. این تجدیدنظر به شرایط اقتصادی کشورهای درحال توسعه کمک شایانی می‌کند.» او با اشاره به اینکه کشورهای ثروتمند بیشترین سهم گاز گلخانه‌ای را در طول تاریخ داشته‌اند، ادامه داد: «ما تلاش می‌کنیم تا به اجماعی معقول و منطقی برسیم تا عدالت اقلیمی نیز رعایت شود.»

با این‌حال، اضافه شدن کلمه توقف تدریجی به این بند از توافق‌نامه، ناراحتی کشورهای ثروتمند در اروپا و کشورهای جزیره‌ای را به همراه داشت.

«کامیلا ایزابل»، فرستاده مکزیک گفت: «گمان می‌کنم در یک فرآیند غیرشفاف قرار گرفته‌ایم که در نتیجه آن برگ برنده برای کشورهای درحال توسعه رو شد. همه ما نگرانی‌هایی در زمینه گرمایش جهانی داریم. اما حذف تدریجی به نفع کشورهای درحال توسعه است.»

با این‌حال، مکزیک و سایر کشورها موافقت نهایی خود را با این بند از توافق‌نامه اظهار داشتند.

با تائید این بند، باید به پایان عمر استفاده از زغال سنگ چشم دوخت. هرچند که کشورهای ثروتمند توانایی بیشتری در تامین بودجه این عمل را دارند، امید می‌رود کشورهای درحال توسعه نیز بتوانند هرچه زودتر این مسئله را مدیریت کنند. باید این نکته را درنظر گرفت که این توافق‌نامه برای حفظ گرمایش جهانی در 1.5 درجه سلسیوس است، درحالیکه دانشمندان محیط‌ زیست اظهار دارند گرمایش زمین تا مرز 2.5 درجه سلسیوس افزایش یافته و در صورتی که اقدامات مناسب برای جلوگیری از افزایش آن صورت نپذیرد، عواقب غیرقابل جبرانی به دنبال خواهد داشت.