امروز در فضا: بازگشت جمینای۵ به زمین با فرود در اقیانوس اطلس

۲۹ اوت ۱۹۶۵ (۱۳۴۴/۶/۷) بود که فضاپیمای جمینای۵ با دو سرنشین، به فرماندهی گوردون کوپر و پیت کنراد، به زمین بازگشت.

پروژه جمینای یکی از پروژه‌های فضایی ناسا بود که قبل از ماموریت آپولو به وقوع پیوست. این پروژه به‌عنوان پله‌ای برای فرود روی ماه طراحی شده بود. هدف هرکدام از فضاپیماهای جمینای ارتقا و بهینه‌سازی دانش سفرهای فضایی در زمینه‌های مختلفی بود.

هدف جیمنای۵ سفری طولانی مدت و هشت روزه، به‌ اندازه‌ای که پرواز به ماه و بازگشت به زمین طول می‌کشد، بود. بررسی سلامت جسمانی و روانی سرنشینان و تاثیر فضا روی آن‌ها و آزمایش پرواز با سلول‌های سوختی و ردیابی و ملاقات ناو هدف از دیگر ماموریت‌های مهم آن‌ها بود.

جمینای۵ در نهایت موفق شد رکورد پرواز فضایی ایالات متحده را دو برابر و به هشت روز برساند. همچنین توانست تا شش متری ماهواره هدفی که در دور دوم گردش از سفینه جدا شد، پرواز کند و یک ملاقات فضایی را رقم بزند‌.

فضاپیما به‌علت بروز اشتباه در داده‌های رایانه‌ای، ۱۴۵ کیلومتر دورتر از محل مقرر، در اقیانوس اطلس فرود آمد.

فضانوردان حدود یک ساعت و نیم منتظر گروه نجات ماندند و روز بعد از بازگشت، برای معاینات پزشکی سه‌روزه تحت نظر بودند‌. معاینات پزشکی با نتایجی که از سازگاری بدن انسان در فضا و پس از بازگشت ارائه داد، توانایی انسان برای سفر به ماه و بازگشت از آن را نشان می‌داد.

اطلاعات ماموریت جمینای۵ علاوه بر تاثیری که بر ماموریت آپولو داشت، پیش زمینه‌ای از فناوری مورد استفاده ناسا در ایستگاه فضایی بین‌المللی و برنامه‌ریزی سفر به مریخ را فراهم کرد.