ماجرای فروش سیم‌ کارت بدون فیلتر در ایران چیست؟

طی روزهای گذشته خبری درباره سیم کارت بین‌المللی ۹۰ میلیون تومانی در رسانه‌ها دست‌به‌دست شد؛ سیم‌کارتی که بنا بر اطلاعات مندرج در خبر، بدون فیلتر بوده و باید هزینه‌های چند ده میلیون تومانی برای خرید آن و بسته‌های اینترنتی آن کنار گذاشت. واقعیت این است که انتشار این خبر و بازتاب آن به این شکل بیشتر به یک خبرسازی شباهت دارد و دقیقاً مشخص نیست که هدف پشت آن چیست. سیم کارت بین المللی همیشه وجود داشته و شرایط خاص خودش را دارد که در ادامه بیشتر به آن می‌پردازیم.

سیم‌کارت‌های بین‌المللی همیشه و در همه‌جای دنیا ازجمله ایران وجود دارند و بازه قیمتی آن‌ها چیزی بین ۲۰ تا ۴۰ دلار است. قیمت این سیم‌کارت‌ها در بازار کشور چیزی بین ۲ تا ۵ میلیون تومان است. هزینه ۹۰ میلیون تومانی برای سیم‌کارت‌های بین‌المللی با هیچ منطقی توجیه‌پذیر نیست؛ چرا که اگر افراد یک بلیت رفت‌و‌برگشت به یکی از کشورهای اروپایی بگیرند و خودشان یک سیم کارت تهیه کنند و به ایران برگردند، هزینه به‌مراتب ارزان‌تری را متحمل می‌شوند.

قیمت سیم کارت بدون فیلتر

نرخ سیم‌کارت‌ها با توجه به اینکه متعلق به کدام کشور هستند، فرق دارد و در بازار ایران بیشتر سیم‌کارت‌های بین‌المللی متعلق به کشورهای اروپایی هستند. سیمکارت بدون فیلتر یا بین‌المللی متعلق به چند کشور از جمله انگستان، استونی، فرانسه و کانادا بیشتر در بازار یافت می‌شود.

اما سیم کارت بدون فیلترینگ بین‌المللی در کجا خریدوفروش می‌شود؟ بعید است بتوانید این سیم‌کارت‌ها را از مغازه‌های فیزیکی و بازار فیزیکی موبایل و سیم کارت تهیه کنید. مشاهدات ما از بازارهای بزرگ موبایل کشور حکایت از این دارد که مغازه‌داران این پاساژها علاقه‌ای به خریدوفروش این نوع سیم‌کارت‌ها ندارند. یکی از این فروشندگان به دیجیاتو گفت: «با پخش‌شدن خبر سیم کارت بدون فیلتر، کمتر مراجعه‌کننده برای دریافت چنین سیم‌کارتی داشتیم ولی فروش این سیم‌کارت‌ها دردسرهای خودش را دارد و از آنجایی که سود چندانی هم در آن وجود ندارد، مغازه‌داران به‌سمتش نمی‌روند. فروش این سیم‌کارت‌ها بیشتر در وب‌سایت‌ها انجام می‌شود.»

با گشت‌وگذار در اینترنت می‌توان صحت حرف‌های این فروشنده را تأیید کرد. کافی است عبارت خریدوفروش سیم کارت‌ بین‌المللی را در گوگل جستجو کنید تا با چندین سایت فعال در این حوزه روبه‌رو شوید؛ سایت‌هایی که بعضی از آن‌ها نماد اعتماد الکترونیکی و درگاه پرداخت قانونی هم دارند و به فروش سیم کارت بین‌المللی مشغول هستند.

اینترنت بدون فیلتر؟

اما مهم‌ترین سؤال کاربران ایرانی داخل کشور که در این روزها که با اینترنت محدود روبه‌رو هستند، این است که آیا می‌توان با سیم‌کارت‌های بین‌المللی وارد سایت‌ها و پلتفرم‌های فیلترشده شد یا خیر. در وهله اول باید گفت که این سیم‌کارت‌ها از طریق رومینگ اپراتورهای داخلی به اینترنت وصل می‌شوند و تمامی محدودیت‌ها را مانند سیم‌کارت‌های دیگر داخل ایران دارند. اما نکته متفاوت اینجاست که راه‌حلی برای استفاده از اینترنت بین‌الملل و بدون محدودیت نیز در این سیم‌کارت‌ها وجود دارد که راه‌حل بسیار گران‌قیمتی است و عملاً توجیه اقتصادی ندارد.

درواقع دارندگان این سیم‌کارت‌ها می‌توانند بسته‌های اینترنتی مخصوص اپراتور خود را از وب‌سایت‌های مربوطه خریداری کنند (آن‌هم با داشتن یک حساب بانکی بین‌المللی) اما هزینه این بسته‌ها با توجه به نرخ ارز در ایران بسیار بالاست. در برخی از این اپراتورها هزینه اینترنت در هر گیگابایت به چند ده دلار یا پوند و حتی بیشتر می‌رسد.

به عنوان مثال، یکی از فروشندگان این نوع سیم‌کارت‌ها می‌گوید باید بابت یک گیگابایت اینترنت در سیم کارت متعلق به کشور انگلستان، رقمی معادل صد پوند پرداخت کرد. فروشنده دیگری هم مدعی است که قیمت هر گیگابایت اینترنت در سیم کارت آمریکایی که می‌فروشد، به ۲۰۰ دلار در ماه می‌رسد. درهر‌حال به‌نظر نمی‌رسد خرید بسته‌های چند ده میلیون تومانی برای اینستاگرام یا یوتوب گردی منطقی به‌نظر برسد. درواقع برای دیدن یک فیلم یک گیگابایتی باید نزدیک به ۸ میلیون تومان برای برخی از این سیم‌کارت‌ها هزینه کرد!

سیم‌کارتی برای تأیید هویت

مدیرفروش یکی از وب‌سایت‌هایی که در این زمینه فعال است نیز به دیجیاتو می‌گوید که آن‌ها به مشتریان خود توصیه خرید بسته‌های اینترنتی خارجی را نمی‌کنند: «دلیل اصلی خریدوفروش این سیم‌کارت‌ها این است که مشتریان قصد دارند تا در برخی وب‌سایت‌های خارجی عضو شوند و برای تأییدشدن نیاز به یک سیم کارت بین‌المللی دارند. بازکردن برخی حساب‌های بین‌المللی نظیر پی‌پال نیز مستلزم داشتن این سیم‌کارت‌هاست. کمتر کسی این سیم‌کارت‌ها را خریداری می‌کند تا از آن‌ها برای استفاده اینترنت بدون محدودیت استفاده کند؛ چرا که بسته‌های اینترنت بین‌المللی قیمت گزافی دارند.»

به گفته این فروشنده، این سیم‌کارت‌ها به‌صورت فیزیکی به فروش می‌روند و دائمی هستند؛ البته به شرط آنکه هرازگاهی برای این سیم‌کارت‌ها شارژ خریداری شود: «قوانین خرید شارژ برای پایدار‌ماندن هر سیم کارت بسته به نوع آن متفاوت است؛ اما هزینه چندان سنگینی برای مشتری ندارد و اگر کسی برای تأیید هویت خود نیاز به این سیم‌کارت‌ها داشته باشد، این هزینه‌ها را باید پرداخت کند.»

باید گفت شارژ این سیم‌کارت‌ها هم از طریق فروشندگان خود این وب‌سایت‌ها انجام می‌شود که البته جدا از نرخ ارز، هزینه کارمزد چند میلیون تومانی نیز برای آن دریافت می‌شود.

او به مدل دیگری از سیم‌کارت‌های جهانی اشاره می‌کند که با قیمت‌های کمتری خریدوفروش می‌شوند و به سیم کارت توریستی شهرت دارند. این فروشنده می‌گوید عمده این سیم کارت‌ها مربوط به کشور ترکیه است: «سیم کارت توریستی که در بازه زمانی مشخص و کوتاهی فعال است، به درد کسانی که می‌خواهند از آن‌ها برای ثبت‌نام در وب‌سایت‌های خارجی استفاده کنند، نمی‌خورد.»

برخی از فروشندگان برای فروش این سیم کارت‌ها پاسپورت میخواهند و برخی خیر. یکی از این فروشندگان دیگر این سیم‌کارت‌ها به دیجیاتو در اینباره می‌گوید: «سیم‌کارت‌های ما بدون مالک‌به مشتری داده می‌شود به نام طرف نمی‌شود. به همین خاطر پاسپورت نیاز نداریم و فقط قراردادی بین ما و خریدار امضا می‌شود که می‌گوید از فلان تاریخ، این سیم‌کارت در دست مشتری بوده و نه ما‌. این هم برای اینست که اگر خدای ناکرده با این سیم‌کارت اقدام خلافی صورت گرفت، ما بتوانیم ثابت کنیم که سیم‌کارت فروخته شده و متعلق به ما نبوده.»

درنهایت باید گفت سیم کارت بین المللی موضوع جدیدی نیست. سیم کارت اپراتورهای دیگر کشورها که درزمینه رومینگ با اپراتورهای ما همکاری می‌کنند، در ایران فعال هستند و خرید بسته‌های اینترنتی آن‌ها نیز با توجه به اینکه نرخ‌های چند ده میلیون تومانی شامل حال آن‌ها می‌شود، توجیه اقتصادی برای استفاده ندارد. بنابراین به نظر می‌رسد خرید سیم کارت بین المللی یا همان سیمکارت بدون فیلتر صرفه اقتصادی ندارد.

سؤالات متداول